Week 2: Trekking to hill tribes

En week 2 zit er ook weer op. Dit was me het weekje wel zeg..

Zondag werden we naar het hotel gebracht en hadden we een lekker dagje vrij. Overdag hadden we een Italiaans restaurant gezien, dus daar liepen we 's avonds naartoe. Onderweg nog even moeten schuilen tegen de stortende regen, maar we zijn er gekomen. Mijn bestelling was een overheerlijke lasagne en als toetje chocolademousse. Ik heb er maar van genoten want ik wist al dat mijn eten deze week voornamelijk uit rijst en noedels zou bestaan.

Maandagochtend ontmoetten we onze nieuwe groepsleider, Tho. Een spontane, vrolijke en enthousiaste jongen die verrassend goed Engels praat. Ons ontbijt bestond die dag dus uit die vieze, dikke noedels. Voor mij geen ontbijt dus. Gelukkig kregen we borden vol met ananas, watermeloen en mango, zodat ik toch nog een beetje kon eten.

De dag zag er verder erg Nederlands uit: fietsen en regen ;) We vertrokken met de taxi verder de bergen in en stopten bij een fietsenverhuurder. Vanuit daar zijn we naar en door een soort park gefietst. Ik vond het heerlijk om even lekker te bewegen en de regen zorgde ervoor dat het niet te warm was. We konden wel merken wie de Hollanders waren, want we fietsten met zijn drieën voorop. Tho kon het helemaal niet bijhouden en aan het einde van de fietstocht door het park was iedereen al behoorlijk aan het hijgen, behalve, ja je raad het al, de Nederlanders.

Na het park zijn we naar de White Temple gefietst. Wauw wat was dat mooi zeg! Een volledig witte tempel met overal zilveren accenten. Helaas was tijdens deze fietstocht de regen verdwenen en de zon tevoorschijn gekomen. Niemand was hier op voorbereid dus tegen het einde van de middag zat iedereen met een rood koppie en verbrande schouders in de taxi, onderweg naar Khun Kon National Parc.

Hier sliepen we in een klein tentje, op een betonnen vloer. Niet erg comfortabel, zeker als je schouders vuurrood zijn..

Dinsdag hebben we een tocht van 1,4 km naar Khun Kon Waterfall gemaakt. Het zweet droop langs mijn gezicht en rug naar beneden, maar het was het waard. Als "beloning" een frisse duik in het water en de terugweg was een stuk minder zwaar.

Daarna werd het verschrikkelijk. 'S middags zijn we 7 km constant omhoog gelopen richting Ban Doi Hill Tribe. Ik geloof dat ik nog nooit in mijn hele leven zoveel zweet heb gevoeld en zo uitgeput was na 7 km lopen, maar we hebben het gehaald!!

Ook hier sliepen we weer op de keiharde vloer, maar dit keer wel in een homestay.

Woensdag werd ons een beetje valse hoop ingepraat door Tho. Die dag zouden we naar de volgende Hill Tribe lopen en hij vertelde ons dat het minder zwaar zou zijn dan de dag ervoor. Oké, het was minder zwaar, maar nog steeds vol in de zon en lekker bergje op. We waren zo'n 3,5 uur aan het lopen toen er een auto langs kwam met een bekende van Tho. Hij riep dat we mee konden rijden. Er was geen haar op mijn hoofd die daar aan twijfelde! Toen ik zag hoever we nog zouden moeten lopen, was ik zo blij dat ik in die auto zat :) We kwamen aan bij een koffiebar, waar we onszelf hebben voorzien van een heerlijke ijskoffie. Deze hebben we opgedronken onder het genot van een prachtig uitzicht. Het avondeten was voor het eerst echt, echt, echt lekker: rijst (ofcourse) met een omelet, heerlijke gebakken boontjes met varkensvlees en een lekkere maïskolf. Geen rare fratsen en gekke sausjes, gewoon rijst met vlees en groenten. Na het avondeten konden we vanuit de koffiebar de zonsondergang zien, welke echt prachtig was.

Donderdag stond er weer een lange wandeltocht op de planning. Nadat we ons ontbijt (wentelteefjes!!) op hadden, vertrokken we met de auto naar het punt vanwaar we zouden vertrekken. Het was bewolkt en omdat we best hoog in de bergen zaten was het daardoor best mistig. Ik had hier echt geen problemen mee; even niet zo hard zweten. De tocht die we maakten heeft ongeveer 4,5 uur geduurd, inclusief lunchpauze en een pauze om van het adembenemende uitzicht te genieten. Ik heb serieus nog nooit zo'n mooi uitzicht gezien. Het voelde alsof we op het hoogste puntje van de aarde stonden. De wandeling was echter meer daling dan klimmen en dat vond ik persoonlijk best zwaar.

Vrijdag vond ik, de leukste dag van deze week. Het ontbijt begon al goed. We kregen pannenkoeken met banaan, yum! Daarna vertrokken we naar een meer en hebben we ongeveer anderhalf uur gekanood. 'S avonds moest iedereen iets koken wat typerend is voor hun land. Het was een soort culturexchange; wij kookten voor een paar locals van de Akha Hill Tribe en zij deden een afscheidsceremonie voor ons. 'S middags hebben we dus inkopen gedaan voor het koken. Iedereen kocht aardappels en ik wilde niet iets maken wat de anderen al maakten. Veel keus hadden we niet. Ik zag tomaten, heel veel knoflook en uien. Tomatensoep. Dat werd het. Het was heerlijk om weer even te kunnen koken. Dat is iets wat ik wel erg mis, vooral omdat je hier helemaal niet gevarieerd eet.

Zodra iedereen klaar was met koken, kregen we een klein beetje informatie over het Akha-geloof. Daarna moest iedereen hetgeen wat ze gemaakt hadden eerst zelf eten en daarna voor de locals neerzetten. Na het diner begon de afscheidsceremonie, die echt véél te lang duurde. Het was leuk om te zien hoe dat gaat, maar jeetje wat duurde dat lang zeg..

Zaterdag zijn we naar een hotspa geweest. Met 5 personen kregen we een kamertje met een bad vol warm (lees: bloedheet) water. Daarna zijn we voor de tweede keer naar een olifantenpark geweest. Bah wat werden die beestjes slecht behandeld zeg. Het begon al bij binnenkomst. Daar stond iemand klaar met een camera om foto's van iedereen te maken, wat ik zelf erg raar vond. Het bleek dus dat die foto's werden afgedrukt en in een lijstje geplaatst, zodat bezoekers na afloop een leuk aandenken konden kopen. Daarna liepen we langs een stuk of vijf kermiskraampjes en daarna kwamen we bij drie olifanten. Waarvan eentje vastgeketend en de andere twee los, maar met z'n drieën in een hokje van ongeveer 15m bij 3m. Er werd ons gelijk aangeboden om op de olifanten te rijden, gelukkig heeft ook dit keer niemand dat gedaan. Oh wilden we dan misschien naar de olifantenshow? Nee natuurlijk niet, overal waren foto's van springende olifanten en olifanten die kunstjes maken. Na 10 minuten waren we gelukkig al weer onderweg naar een shoppingcenter. Hier hebben we gegeten en inkopen (stroopwafels!!) gedaan voor een busreis van 11 uur.

'S nachts om 4 uur arriveerden we in het hotel in Loei. Het is zondag en dat betekent dat we een lekker middagje vrij zijn, wat weer betekent: eten, massage en ontspannen!!! ;)

Ohja we hebben ook iets nieuws geleerd van Tho. Bijna elke avond werden we voorzien van happy water, ook wel alcohol genoemd. Ik heb het zelf niet gedronken, want de geur zei al genoeg. Verder zeggen ze hier niet oh my god, maar oh my buddha. Dus nu zegt de hele groep dat in plaats van oh my god :)

Tot de volgende keer!